کد مطلب:12309 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:8

گنجینه پرسمان » احكام

منظور از سجدة مندوبه و واجبه چيست؟

لفظ مندوب در لغت از ندب اليه به معناي تحريك كرد و او را به سوي آن امر فرا خواند، ميباشد و در اصطلاح شرعي به معناي مستحب است (در مقابل واجب). در قرآن دو نوع سجده وجود دارد: واجب و مستحب. در هر يك از چهار سورة النجم/ آية آخر، علق/ آخر، سجده/ 15، فصّلت/ 37 يك آيه سجده است كه اگر انسان آن را بخواند يا به آن گوش دهد، بعد از تمام شدن آن آيه بايد فوراً سجده كند(توضيحالمسائل مراجع، بنيهاشمي، ج 1، ص 615، مسألة 1093، انتشارات اسلامي.) ولي آيات سجدة مستحبي را اگر انسان بخواند يا به آن گوش دهد، سجده كردن واجب نيست، بلكه مستحب (مندوب) است.

سورههايي كه سجدة مستحب دارند عبارتند از: اعراف، رعد، نحل، اسرأ، مريم، حج (دو سجده)، فرقان، نمل، انشقاق و برخي سورة ص را نيز به اين سورهها ملحق كردهاند.(عروةالوثقي، سيدمحمدكاظم يزدي، ص 226، نشر كتابفروشي اسلاميه.)

در انجام سجدة قرآن، چه مستحب و چه واجب گفتن ذكر واجب نيست بلكه مستحب است و بهتر است بگويد: لاَ اِلَهَ اِلآ اللّهُ حَقًّا حَقًّا لاَ اِلَهَ اِلآ اللّهُ ايِمَانًا وَ تَصْديِقًا لاَ اِلَهَ اِلآ اللّهُ عُبُودِيَّةً وَ رِقًّا سَجَدْتُ لَكَ يَا رَبّ تَعَبُّدًا وَ رِقًّا لاَ مُسْتَنْكِفًا وَ لاَ مُسْتَكْبِرًا بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَليِلٌ ضَعيِفٌ خَائِفٌ مُسْتَجيِرٌ(امام خميني;، رسالة عمليه، مسئلة 1099.)